doğumgünüm

bi önceki postumdaki giydiklerim doğum günümde hediye gelmişti bana. eşim benim için sağlık ocağında (öğle tatilinde) kutlama hazırlamış. çok güzel bi süpriz oldu bana. hemşire hanımlarlada arkadaş olunca dahada bi güzel oldu.

ben o sıralar el sanatları kursuna gidiyordum. sabah oraya gittim. öğle tatilinde eşim geldi hocadan izin aldık bi saatliğine sağlık ocağına gittik.hemşire odasında sohbet ediyoduk emine ve rukiyeyle. sonra hadi mutfağa gecelim dediler. ben anladım bişeyler oluyo ama bu kadarını anlamamıştım.

mutfağa girdik biz neyse. masanın üstü yiyecek dolu. börekler, çörekler, pastalar. yedik yedik şiştik. sonra eşim dışarı çıktı. içeri bi girdi kocaman bi buket. nasıl seviniyorum ama. ağzım kulaklarımda. öyle bi çiçek alma huyu yok o zamanlar. artık yavaş yavaş alışıyor.

 

işte buketim :) çok güzel dimi. içinden bi mektup çıktı. çok güzel şeyler yazmış aşkım bana. birde boş bi kağıt. hayır boş değilmiş katlanmış. onu bi açtım karaca yemek takımının resmi. nasıl yaa.. aaa bana yemek takımı almış.

nasıl olsa yakında tainimiz çıkar alırsak kırılır diye düşünüyorduk. takım olmayan tabaklarla idare ediyodum. ama sonra düşündük garantisi falan varmış kırılınca. iyi dedik alalım, sonra dedik almayalım. bi alalım bi almayalım. en son eşim süpriz yapmış almış. ama karacada bize bi süpriz yaptı.

 akşam takım eve geldi. takımın bi parçası kırıkmış çıkarmışlar. ellerinde başka yokmuş. sipariş vermişler. gelince bize getirecekler. sonra vitrin takımı olduğunu öğrendim. istemedim. dedim nasıl olsa yeni takım gelecek onu alırız. tamam dediler. ama bir ayı geçti bize ulaşması.

neyse bunada şükü geldi ya. aradilar bi parca daha kırıkmış. ee ama yeter artık. yokmu elinizde sağlam bi takım. yokmuş hepsi satılmış gelir gelmez. kızdım istemiyorum dedim. eşim ikna etti boşver parçaları değiştirelim diye tamam dedim. neyse ikinci takımı getirdiler. bizdeki takımı aldılar. kırık parçayı değiştirdi. tamam dedik adam gitti.

ben kutuyu açmaya başladım. bi baktım yok artık yine kırık bi parça. bu ne ya. bi sağlam takım veremediler bize. daha bayisinden bize gelirken kırılan şey biz taşınırken haydi haydi kırılır. eşime dedim ara istemiyorum takım falan. kızdık ikimizde. aradık adam allahtan sorun çıkarmadan tamam dedi. gerçi yine ufak sorunlar çıkardı. yok fiş yokmuş falan filan. ama hallettik. yine eski tabaklarımı kullanıyorum :))

aa nerelere gittim yavv. doğum günümü anlatıyordum.. eşim hediyesini verdikten sonra. sağlık ocağı ekibi verdi hediyesini. o kadar çok beğendimki..

pantolon aslında kahve rengi tonlarındaydı ama kısa geldi:( bizde beyazla değiştirdik.

 yakından çektim eşarbı. uzaktan çok belli deildi

başka bi postta görüşmek dileğiyle

bye bye