yeni doğduğunda ilk aylarda evde bir bebek var mı yok mu belli değildi. maşallah çok düzenli bir uykusu vardı. gündüzü geceyi ayırt edebiliyordu. hiç gaz problemi yaşamamamızdan kaynaklanıyordu birazda. yattığı yerde kendiliğinden uyuyordu mesela.
1,5 aylıkken Türkiye'ye gittik babamızın yanına orada bile düzeni bozulmamıştı. çok cahildim çocuk eğitimiyle alakalı. şimdiki aklım olsa uyku düzenini çok farklı bilinçli bir şekilde yapardım. Türkiyede kayınpederleri ziyaret ettik kayınbiraderleri ziyaret ettik derken düzen yavaş yavaş bozulmaya başladı.
eylülde Almanya'ya döndük prensesimle. bizim uyku düzenimiz iyiden iyiye bozulmaya başladı. bu sefer yatağını sallayarak veya emzirerek uyuyordu. bir süre böyle gitti. sonra babamız bizi özledi tabi bizde babamızı.
böylelikle aralıkta tekrar yolculuk göründü bize. pensesim bu sefer yatağını beğenmedi. sallanmıyordu da zaten. çok ama çok ağlıyordu her gece. emzirip yatağına koyarken hemen uyanıp tekrar emmek istiyordu. çareyi yanımda yatırmakta buldum. her istediğinde emzirdim. ama bu sefer benim düzenim alt üst oldu geceleri hiç uyumuyordum sanki. çok ama çok kötüydüm.
internetten çok araştırdım ne yapabilirim diye. bir tane uyku koçu buldum eşime bahsettim. görüşmek istediğimi söyledim. eşimde tamam dedi. bir aile ziyaretimiz daha vardi ondan sonra hemen görüşmeye karar verdik. işe yaramadı diyemem. ama tam istediğim gibi gitmedi herşey. neyse ki azda olsa bi düzelme vardı.
ve bize şubatta Almanya ya dönüş vakti geldi. almanya da annemlerin babamların yanında kalıyordum. kimse rahatsız olmasın diye geceleri ağlamasın diye herşeyi yaptım. tabi bizim uyku koçu eğitimi boşa gitti.yine geceleri emzirip yatağına bırakıyordum. bazende yanımda yatıyordu.
ağustosta ev halkı tatile gidince tam fırsatı dedim ve tekrar bir uyku düzeni oluşturmaya karar verdim. çok zor geçti benim için. çok ağladı prensesim. ilk gün tam bir buçuk saat ağladı ve sonunda hıçkıra hıçkıra uyudu. uykusunda hala hıçkırıyordu sanki. oturdum bende ağlamaya başladım. çok kızdım kendime bir daha yapmamaya karar verdim.
eğitimde prensesim yatağında kalkmadığı sürece müdahale etmiyorum. sadece odasında oturup bekledim. ikinci gün eğitime devam etmezsem boşa ağlatmış olacağımı düşünerek devam ettim. 1 saatten az ağladı ve uyudu. üçüncü günde ise 20 dakika ağladı ve uyudu. sonraki günlerde yatağına bırakıyordum biraz kendi kendine konuştuktan sonra uyuyordu. inanamadım olanlara...
sonra herkes izinden döndü ama bizim düzen bozulmadı. her şey yolunda. bazen çok çabuk uyuyordu bazende biraz sürüyordu uyuması ama bir problem yoktu. sonra hastalandı ağlamasın falan derken yine bozuldu her şey :(
geceleri bi defa süt veriyordum. son zamanlarda akşam yattıktan bir kaç saat sonra ağlayarak uyanıyordu bende biberonda sütünü veriyordum. içip tekrar uyuyordu. şu anda çok hasta prensesim. çok sık kusuyor doktorumuz süt ve süt ürünleri vermememi söyledi. böylelikle dün gece süt vermedim.
dün yine aynı saate uyandı ve ağladı. yanına gittim sakinleştirmek için ama nafile. ayaklarımda sallamayı denedim ama ben sakinleştirmeye çalıştıkça dahada çok ağlıyordu. kendi yatağımıza koydum biraz sakinleşsin diye bi beş on dakika sonra birden sustu ve uyumaya devam etti. şok oldum. gözleri de hafiften açıktı ama uyuyordu. nasıl olur diye düşünürken beş dakika geçmeden gözlerini açtı ve bana baktı etrafına bakındı neredeyim ben der gibi ama ağlamıyordu. sadece şaşkındı. bende çok şaşkındım. kollarını açtı kucağıma gelmek istedi. kucakladım sarıldık. sonra emzirdim uyanıkken yatağına koydum ve tekrar uyudu.
gece terörüyle ilgili çok şey okumuştum ama bunun bizimde başımıza geleceğini hiç düşünmemiştim. şu anda tam olarak ne yapacağımı bilemiyorum. aslında biliyorum ama çok tedirginim. bu dönemi çabuk atlatırız inşallah. çok can sıkıcı bir olay.
öğle uykusundan bir kare. bu ayıcığı babası prensesime kargoyla göndermişti. her akşam bununla yatıyor. canım kızım benim. seni çok seviyoruz. iyi ki hayatımıza girdin. seninle her şey çok daha anlamlı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder